Mimi’s keek op de week.
Met niet meer dan 1 en een half pootje is geen drempel te hoog voor mij. Ik kom overal waar ik zijn moet. Honger in de buik is niet fijn en binnen staat veel, heel veel eten. Angelique was erbij, ze heeft mij op film gezet voor jullie. Daarna ben…
Dag allemaal, Vrijdag is onze dierenarts weer terug van vakantie. Angelique heeft voor haar al een waslijstje met poesjes die naar de kliniek moeten voor onderzoek. Geen heftige dingen hoor, gewoon een APK-keuring. Gelukkig sta ik niet op de lijst, ik ben kerngezond. In de ziekenboeg is het iets drukker…
Dag allemaal, Hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het goed, maar ik moet lijnen. Ze vinden dat ik vooral slank moet blijven i.p.v. volslank. Dat valt niet mee. Steven is de eerste die elke ochtend buiten loopt. De paarden roepen hem. Ze willen eten, hooi. Als de paarden…
Mimi houdt wel van wat lekkers. Klik hier voor het filmpje. Klik hier voor het hele verhaal van Mimi.
Dag allemaal! Met mij is alles goed, met jullie ook? Tjonge jonge, wat een week weer. De opvang grenst aan een natuurgebied, echt heel mooi. Bevers, marters, vossen, herten, heel veel ganzen en roofvogels, salamanders, kikkers in de vijver en regelmatig padden in huis. Als het bij Dierenthuis etenstijd is,…
We moeten weer verder na het drama met de vier katjes. De arme zieltjes krijgen uiteindelijk een plekje bij Dierenthuis wanneer de as na de crematie weer terug komt en uitgestrooid wordt op een mooi plekje ergens buiten op ons terrein. Huil maar niet meer. Even heel wat anders: Wij…
Dag allemaal, In Cairo, waar ik geboren ben, is het vandaag 41 graden…. wat ben ik blij dat ik in Almere bij Dierenthuis woon. Er zijn meer nieuwe poesjes binnengekomen. Die wonen voorlopig even apart. Het zijn net als ik straatkatten geweest. Sommige zien er ook echt uit als een…
Dag allemaal, Ben helemaal uit mijn doen – al twee dagen geen kuikens als maaltijd gehad. Nog een dag te gaan. Er staan schalen met blikvoer waar ze medicatie doorheen hebben gedaan. Drie dagen lang geen kuiken voor mij. We moeten allemaal aan de Panacur. Dat is tegen de in…
Dag allemaal, Gisterennacht om half 1 stuurde Angelique een fotootje van mij naar Alice, ze had mij gespot op mijn vaste stekkie. Die gekke meiden, blij dat ze mij gezien hebben. Ze zoeken elke dag, soms ben ik onvindbaar. Maandagochtend heeft de gemeente al het onkruid buiten de hekken van…
Dag allemaal, Zal maar gelijk met de deur uit huis vallen: ik heb mij verstopt in de bush-bush. Slim als ik ben heb ik eerst een tijdje op de binnenplaats alles rondom mij opgenomen. Het is daar een komen en gaan van mens en dier, erg druk. Op een mooie…
Hallo allemaal, Vandaag breng ik jullie enkele hoogtepuntjes van deze week. De week begon goed met taarten van de firma Snelontruiming voor de vrijwilligers. Dank je wel Mike! Ik heb van de slagroom mogen proeven. Hmmm lekker, lekker. Percey uit Egypte woont in mijn kamer. We hebben een soort van…
Mijn naam is Mimi Miracle, roepnaam Mimi, geboren 2016 in Egypte. Vanuit mijn kamer bij Stichting Dierenthuis vertel ik jullie, verspreid over meerdere berichten, over mijn reis van Caïro naar Istanbul en via Amsterdam naar Almere. ========================================================================== Mimi is mijn naam, ik ben geboren in Egypte en woon al een…
Lieve mensen,
Dit zijn Aagje en Alba. Twee schattige, ondeugende jongkies die met nieuwsgierige oogjes de wereld in kijken. Als je ze ziet heb je meteen zin om ze eens lekker te knuffelen. Maar dat gaat zo maar niet. Deze twee passen uit zichzelf de 1.5 meter afstand regel toe ;-)
Aagje en Alba zijn op een camping terrein geboren en samen met hun zusje en mama poes gered door dierenvriendin Gonnie. En ‘gered’ kun je het wel noemen. Als ze buiten hadden moeten overleven waren ze een zwaar leven tegemoet gegaan. Regen, kou, altijd op zoek naar eten en geen enkele medische zorg als het nodig is.
Toen Dierenthuis nog in Aarle Rixtel zat was Gonnie jarenlang vrijwilligster en heeft veel betekend voor Dierenthuis. Zij zet zich nog altijd in voor zwerfkatten die haar hulp hard nodig hebben. Gonnie is al jaren bezig met een hulpactie op deze camping. Zo kwam dit gezinnetje op haar pad. De kleintjes waren bang en hadden van mama geleerd dat je voor mensen moet uitkijken. Het lukte niet om Alba en Aagje te socialiseren. Het contact tussen Gonnie en Dierenthuis is er nog altijd, dus deed ze een aanvraag en natuurlijk mochten de poesjes komen. (Het zusje was socialer en kon wel geplaatst worden bij mensen thuis).
Nu wonen Aagje en Alba in een van de grote kattenkamers. Een heerlijke plek want er zijn volop lekkere hapjes! Ook deze kamer is gezellig ingericht met mandjes en een bed en een grote krabpaal om in te klimmen en te liggen. Zo kunnen ze van een afstand kijken naar de mensen die hier hun werk doen. Aagje en Alba hebben al lang door dat het die mensen zijn die voor al dat lekkere eten zorgen. Ze krijgen de rust en de tijd om zich veilig te voelen.
En langzaam aan komen ze los. Aagje is de dapperste en laat zich al voorzichtig aaien. Ze gaat ervan spinnen, zo geniet ze ervan. Alba is wat terughoudender maar dat geeft niet. Niks moet en alles mag. In Dierenthuis mogen ze helemaal zichzelf zijn.
Nu ontbreekt er nog maar één ding aan hun leventje. En dat zijn adoptanten ( op afstand). Lieve mensen, voor wie ze extra speciaal zijn. En ze horen natuurlijk wel bij elkaar. Dus als je hen adopteert krijg je een setje. Twee voor de prijs van één!
Als adoptant doneer je maandelijks 7 euro. Geregeld krijg je berichtjes en foto's van je adoptie dier. Voor een foto poeseren willen Aagje en Alba best wel doen. En dan schrijven ze er ook nog een briefje bij! 🐾 🐾
Word jij hun adoptiemama of -papa op afstand?
dierenthuis.nl/pet/aagje-en-alba/
** Voor altijd beschadigd **
Gezamenlijk delen ze een kamer met grote tuin. De hondjes hebben allemaal dezelfde aandoening. Meest voorkomende trauma’s zijn: aangereden, schotwonden en mishandeling. Een enkeling kan na het trauma nog op vier poten verder lopen, maar het merendeel raakt gedeeltelijk verlamd Ze hebben één ding gemeen: een overloopblaas. De blaas wordt niet volledig geleegd tijdens het plassen. Daardoor blijft er zoveel urine achter dat nieuwe urine de blaas letterlijk laat overlopen. Ze zijn dus incontinent. De blaas is daardoor erg gevoelig voor schadelijke bacteriën. Vanwege de overloopblaas staan ze op een speciaal dieet en krijgen ze cranberrypillen.
Elke twee maanden wordt er een echo-onderzoek van de blaas gedaan en een blaaspunctie. De urine wordt bij een ontsteking op kweek gezet en gaat naar een laboratorium voor verder onderzoek. Rolstoelen, tuinpakjes en speciale incontinentiematrassen zijn nodig. Bergen wasgoed, heel veel schoonmaken, want plassen en poepen daar zit geen rem op, trouwens ook niet op hun rolstoeltjes 😉.
De hondjes hebben we hulpbehoevend zien binnenkomen, soms bang, geestelijk beschadigd, in pijn, zo mager, heel ziek, open wonden, met lood in hun lijf, soms zonder hoop. Zo triest.
Maar eenmaal bij Dierenthuis zien we ze gelukkig langzaam opbloeien. Ze worden lichamelijk sterker en ze worden vrolijker. Uiteindelijk ontpoppen ze zich allemaal tot echte boefjes die om het minste geringste een grote mond opzetten en die het terrein van Dierenthuis onveilig maken met het racen in hun rolstoeltjes. Ze zijn gelukkig ondanks hun handicap.
The Custom Facebook Feed plugin