De kennismaking met Dierenthuis in 2014 is voor ons een grote levensverrijking! Een geluk bij een ongeluk. Door aangescherpte HACCP regels (voedselveiligheid en hygiëne ) moest er onderkomen worden gezocht voor twee niet gesocialiseerde bedrijfspoezenl; moeder en zoon, respectievelijk 20 en 19 jaar oud. Voor dier en mens een verdrietig moment. Na een…
September 2015…daar sta je dan…aan de poort van Dierenthuis..een zee van honden, blaffen, kwispelen, uiteraard want wie is dat? Mijn interesse voor Dierenthuis begon toen ik op Facebook in aanraking kwam met de pagina. Nieuwsgierig als ik ben ging ik van alles en nog wat opzoeken en begon steeds meer…
In 2008 lazen we over Dierenthuis in een weblog van een donateur. Haar enthousiasme en onze liefde voor dieren maakte dat we eens gingen rondkijken op de website. Wij woonden toen net samen op een piepklein flatje met 1 oude kat Boris. Met beiden een fulltime onregelmatige baan zat een hond…
Altijd leuk om in de nieuwsbrief een stukje van een collega vrijwilliger te lezen. Wat hun drijft en waarom ook zij het Dierenthuis virus te pakken hebben. Mensen die ik zelf niet vaak tref maar zo wel leer kennen. En nu is mij ook gevraagd om me even voor te stellen! Het zal iets…
Ik werk al jaren, met hart en ziel, in Dierenthuis en heb al heel wat verschillende dieren ogen verzorgen. De tandeloze, blinde Schorrie maar ook de onstuimige kleuter Onno. Bejaarde katten met amper nog vacht, raskatten en straatschooiertjes. Al onze dieren zijn evenveel waard. Of het nu een schuwe verwilderde kat is die…
Mijn band met Dierenthuis is begonnen begin 2009. Of eigenlijk al zomer 2008 toen een zwerfkater bij ons kwam aanlopen. Een zoektocht naar de eigenaar leverde niets op en toen Harrie, zoals we hem inmiddels waren gaan noemen, na een half jaar zich liet aanhalen hebben we hem opgepakt om…
Ruim 9 jaar geleden las ik in een tijdschrift een artikel een stuk over Dierenthuis. Het raakte me en ik wilde graag een keer gaan kijken. Dat mocht. Samen met een vriendin toog ik verwachtingsvol naar Wilbertoord. Wat een ervaring. De kennismaking met de dieren was overweldigend. Zoveel liefde, zoveel…
Lieve dierenvrienden, mijn naam is Angelique en ik ben al heel lang werkzaam als vrijwilligster bij Stichting Dierenthuis. Graag wil ik jullie een verhaal vertellen over GELUK. Wat is geluk, voor de één een prijs winnen voor de ander een fijn gezin of omgeving, wat ook heel fijn is, MAAR…
Zo ongeveer 3 jaar geleden was ik eind november in Park Frankendaal in Amsterdam, waar elke laatste zondag van de maand de Pure markt gehouden wordt. Ik liep langs een stand van Dierentehuis Amstelveen, waar onder andere gebreide knittens werden verkocht. Ik raakte in gesprek met één van de dames…
Tja, dan vraagt Anneke mij een stukje te schrijven…. Dan krijg ik al rode vlekken in mijn nek, want zo leuk en gevat schrijven als Alice en Julia kan ik dus niet. Maar enfin; het begon met een telefoontje van mijn dochter Jessi die zei Mam Stichting Dierenthuis zit nu in Almere en is…
Ik ben Mimi, een zwervertje geboren in Egypte. Losgerukt uit een val, ben ik zwaargewond gevonden door Susie. Om mijn leven te redden ben ik op transport gegaan naar Turkije. Ik zou volgens de mensen daar een medisch wonder worden met 3 implantaten in mijn pootjes. Het werd een groot debacle.
Extreme rescue - zwervers uit de hele wereld die gebruikt worden om veel geld binnen te halen om er vervolgens misselijk makende experimentele operaties mee te doen. Het was voor mij een enorm lange lijdensweg zonder hoop op genezing.
Met drie pijnlijke stompjes, zonder implantaten, ben ik uiteindelijk vrijgelaten en verhuisd naar Lyonne in Nederland en vervolgens naar Dierenthuis. Hier gaan ze er alles aan doen om mij een dierwaardig pijnvrij leven te geven. Donderdag a.s. worden mijn pijnlijke stompjes verwijderd.
Inmiddels heb ik te horen gekregen hoe de operatie aangepakt gaat worden. En ik moet zeggen, dat de spanning stijgt. Het is gelukkig minder eng dan ik dacht. Ik zag ze al aan de gang met zagen en zo, maar dat gaan ze helemaal niet doen. Mijn stompjes worden uit de heupkommen verwijderd. De heupkommen zelf blijven zitten en daar wordt dan een dikke laag spierweefsel overheen getrokken. Als dat genezen is, heb ik een stevig achterwerk waar ik op kan zitten zonder dat het pijn doet. Daar kijk ik wel naar uit.
Hondjes Mirko, Lewis en Gastor hebben een tijd terug dezelfde operatie gehad en zijn daar nog altijd heel tevreden over. Zij kunnen zich ook nog eens heel goed voortbewegen zonder achterpootjes.
Met een beetje geluk ben ik na de operatie niet alleen pijnvrij, maar heel misschien kan ik na flink oefenen ook meer mijn ding doen.
Liefs,
Mimi
🎵🎵Upside down and dizzy does it make me 🎵🎵
🎵🎵Upside down and dizzy but okay 🎵🎵
The Custom Facebook Feed plugin