Bij elke aanvraag die we krijgen hoort een achtergrondverhaal. Soms korter soms langer. Bij Rufus kwam bijna een hele roman… Daarom alleen de hoofdpunten: Van origine een Poolse straathond die naar Nederland werd gehaald. Geadopteerd door een rustig, kinderloos stel zonder andere dieren, wonend in Amsterdam. Binnenshuis is het een lief, blij dier. Buitenshuis is het een heel ander verhaal: Rufus blijkt bang voor alles. Fietsers, brommers, auto`s, kinderen, andere honden. Hij vindt het allemaal doodeng en gaat dan volledig door het lint. Pure paniek. Uitlaten in hartje grote stad is dan ook een drama. Hij valt een fietser aan en bijt uit pure ellende ook zijn baas. Hij moest dus weg. Er wordt een gedragstherapeute bijgehaald en hij komt in huis bij een kynologisch instructeur. Daar maakt hij enige vooruitgang. `s Morgens vroeg rustig lopen in het bos…. het gaat goed. Totdat ook daar een fietser verschijnt. Hij kan meermaals ontsnappen en is dan niet meer te beroepen. Dat hij heel slim is blijkt uit het feit dat hij zijn huis op eigen kracht terug vond, maar daar toen niet meteen naar binnen kon en fietsers ging lastig vallen. De buren zijn inmiddels verdeeld in twee kampen. Pro en contra Rufus cq pro en contra zijn baasje…. Politie erbij… De zaak liep verder uit de hand. Hij moest weg, het kon echt niet langer. Asiel? Kansloos! Terug naar Polen? Echt niet! Spuitje? NEE! …..naar huis, naar Dierenthuis. We gaan ervoor, want Rufus is het waard!