Van het kastje naar de muur wordt ze gestuurd, de mevrouw die maandenlang voor Karel zorgt. Karel heeft geen thuis en zoekt in haar tuin zijn veiligheid. Ze geeft hem eten en zorgt voor beschutting en een plekje op een tuinstoel. Binnenhalen is geen optie, haar eigen katten reageren furieus op Karel. De enkele keer dat hij toch het huis instapt, is hij zo gestrest dat hij van zich af plast. Het is inmiddels herfst geworden en de mevrouw ziet met angst en beven de koude winter aankomen. Op zoek dus naar een permanent verblijf voor deze prachtige witte kater. En daar gaat het mis. Instanties komen afspraken niet na en verwijzen telkens naar elkaar. Om wanhopig van te worden. Uiteindelijk legt ze het probleem voor aan Dierenthuis. En problemen zijn er om opgelost te worden. Karel is welkom en verhuist. De lieve mevrouw brengt hem zelf naar Almere. Een klein jaar later komen er mensen bij ons op bezoek en tot hun grote verbazing herkennen zij Karel als de zwerver die ze lange tijd verzorgd hebben en die toen plotseling uit hun zicht verdween. Ook zij zijn blij dat Karel nu zijn eigen plek heeft. Bij binnenkomst bij ons is Karel onderzocht door onze dierenarts. Helaas bleek hij besmet met het FIV-virus. Karel maakt zich er niet druk om. Hij leeft vrolijk zijn leventje.